De historie van de letterbakken

Een tijd geleden ben ik met mijn zeer behulpzame wederhelft naar Turnhout gereisd. Samen hebben we vreselijke files getrotseerd om ten slotte aan te komen bij een ongelooflijk vriendelijke man die de trotse bezitter was van een garage vol oude letterbakken en andere drukkerijbenodigdheden. We hebben de helft van de garage herschikt en vervolgens geplunderd. De buit; een tiental oude letterbakken, waar de vriendelijke man er ons nog één extra bij gaf.

Letterbakken... om mijn kralen in kwijt te kunnen natuurlijk. Want al die glazen kraaltjes beginnen zich stilletjes aan op te stapelen en zouden niets liever dan zich nestelen in een gezellig houten hoekje.

Maar in de letterbakken bevindt er zich een oud, versleten papier, dat opgesloten zit tussen het houten raster en de achterkant van de bak. Vol goede moed nam ik een cuttermes in de aanslag en begon ik met het voorzichtig, vakje voor vakje, verwijderen van de stukjes papier. Algauw bleek dit een tijdsverslindende taak die niet meteen een mooi resultaat zou opleveren. Er bleven namelijk stukjes papier in de randjes zitten die hardnekkig weigerden om verwijderd te worden. Mijn altijd behulpzame paps zag me sukkelen en haalde snel zijn hogedrukreiniger boven. Gewapend met een oranje regenjas en zijn waterpistool ging hij de letterbak te lijf. Heel wat gespatter en verpulver later, zag de bak er al heel wat properder uit. Maar nog steeds waren er stukjes papier, die nu pluizig en hardnekkiger dan ooit bleven zitten waar ze zaten. Maar mijn paps gaf het niet op! Hij haalde de hamer en beitel boven en nam de volgende letterbak onder handen. Na heel wat gehamer, getimmer, gesmeer en het kopen van een nieuwe triplexplaat in den Brico, aanschouwde ik plots het wonder in de garage. Een prachtige, zo goed als nieuwe maar toch tweedehandse, glimmende, gezonde, gewoonweg prachtige letterbak! Helemaal klaar om door mij gevuld te worden met glazen kralen!